به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، حجت الاسلام سید محمد مهدی حسینی، در نشست «جریان شناسی منافقین در سیره ی فاطمی» در مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون (س) گفت: وقتی شرایط جهاد در صدر اسلام به وجود می آمد، عده ای از منافقین محضر حضرت رسول (ص) می رسیدند و عذرهای متفاوتی می آوردند تا در جبهه و جهاد شرکت نکنند و در کار جهاد سست بودند.
وی اظهار کرد: در جنگ ها اگر مومنین موفقیتی کسب می کردند، منافقین می گفتند، ما سعادت نداشتیم در این خیر کثیر شرکت کنیم و اگر هم شکست می خوردند، ادعا می کردند که ما خبر داشتیم شکست می خورید، برای همین شرکت نکردیم و با این ترفند عذر خود را موجه می دانستند و در تمام جنگ ها نزد پیامبر(ص) رفته، تا اذن برای عدم شرکت در جنگ بگیرند و پیامبر نیز اذن می داد.
وی افزود: خداوند خطاب به پیامبر(ص) می فرماید، همان بهتر که به منافقین اذن شرکت در جهاد را ندادی، زیرا وجودشان باعث نا امیدی و دلسردی است. منافقین با قلب های سرد و خاموش نمی توانند روحیه و دلگرمی بدهند، زیرا کلاً در وادی دیگری سیر می کنند و با وجودشان شرایط را سخت تر می نمایند و باعث کارشکنی و دلسردی می شوند و نمی گذارند نهضت به مسیر مشخص برود.
حجت الاسلام حسینی خاطرنشان کرد: عده ای از منافقین برای ضد خدمت مسئولیتی را قبول می کنند، بنابراین در این جریان ها نه تنها سودی از منافقین نمی بینید، بلکه برعکس یاس و ناامیدی می بینید. قرآن می فرماید: در عین حال که حضور منافقین باعث شر است، ولی هنگام استفاده از غنایم از همه طلبکارتر هستند و راضی نیستند و طعنه و بدگویی می کنند، منافقین از همه کمتر سود دارند و از همه بیشتر سهم می خواهند و طلبکار هستند و سهم می خواهند.
انتهای پیام
